പ്രത്യേകിച്ച് ഹിന്ദുമതത്തിൽ പൂർവ്വികരുടെ ആരാധനയുടെ അടിസ്ഥാനം സ്നേഹവും ബഹുമാനവുമാണ്. മരിച്ചവർക്ക് തുടർച്ചയായ അസ്തിത്വമുണ്ടെന്നും അതുവഴി ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവരുടെ വിധി പ്രാബല്യത്തിൽ വരുത്തുന്നതിനുള്ള മാർഗ്ഗനിർദ്ദേശം നൽകുമെന്നും വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു.
പുരാതന ഹിന്ദു പ്രാക്ടീസ് പൂർവ്വിക ആരാധന ഹിന്ദുക്കൾ വർഷത്തിലൊരിക്കൽ ആചരിക്കുന്ന 15 ദിവസത്തെ കാലയളവിനെ 'പിത്രി-പക്ഷ' ('പൂർവ്വികരുടെ രണ്ടാഴ്ച') ഈ സമയത്ത് പൂർവ്വികരെ സ്മരിക്കുകയും ആരാധിക്കുകയും അവരുടെ അനുഗ്രഹം തേടുകയും ചെയ്യുന്നു.
ഈ അനുസ്മരണ കാലഘട്ടത്തിലൂടെ, ലോകമെമ്പാടുമുള്ള ഹിന്ദുക്കൾ അവരുടെ പൂർവ്വികർ നൽകിയ സംഭാവനകളെയും ത്യാഗങ്ങളെയും കുറിച്ച് പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നു, അങ്ങനെ നമുക്ക് നമ്മുടെ ഇന്നത്തെ ജീവിതം മികച്ച രീതിയിൽ ജീവിക്കാൻ കഴിയും. കൂടാതെ, സംസ്കാരം, പാരമ്പര്യങ്ങളും മൂല്യങ്ങളും അവ സ്ഥാപിച്ച ദൈവിക പൈതൃകവും നമ്മുടെ ജീവിതത്തിൽ നമ്മെ അഭിവൃദ്ധിപ്പെടുത്തുകയും നല്ല വ്യക്തികളാകുകയും ചെയ്യുന്നു. ഹിന്ദുക്കൾ മരണമടഞ്ഞ ആത്മാക്കളുടെ സാന്നിദ്ധ്യം അഭ്യർത്ഥിക്കുന്നു, അവർ ഇപ്പോൾ പോയ ആത്മാക്കളുടെ സംരക്ഷണം തേടുന്നു, മൂർത്തീഭാവമുള്ള ആത്മാക്കൾക്ക് ശാന്തിയും സമാധാനവും ലഭിക്കാൻ പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു.
ഒരു വ്യക്തി ജനിക്കുമ്പോൾ അവൻ/അവൾ മൂന്ന് കടങ്ങളോടെയാണ് ജനിക്കുന്നത് എന്ന് പറയുന്ന വേദ ഗ്രന്ഥങ്ങളുടെ ആഴത്തിൽ വേരൂന്നിയ ആശയത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ് ഇത്. ആദ്യം, ദൈവത്തോടോ 'ദേവ്-റിൻ' എന്ന പരമോന്നത ശക്തിയോടോ ഉള്ള കടപ്പാട്. രണ്ടാമതായി, 'ഋഷി-റിൻ' എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന സന്യാസിമാരോടുള്ള കടം, 'പിത്രി-റിൻ' എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന സ്വന്തം മാതാപിതാക്കളോടും പൂർവ്വികരോടും ഉള്ള മൂന്നാമത്തെ കടം. ഇവ ഒരാളുടെ ജീവിതത്തിലെ കടങ്ങളാണ്, എന്നാൽ ഒരാൾ വിചാരിക്കുന്നതുപോലെ അവ ഒരു ബാധ്യതയായി മുദ്രകുത്തപ്പെടുന്നില്ല. ഒരാളുടെ ലൗകിക ജീവിതത്തിനിടയിൽ അവഗണിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന ഒരാളുടെ കടമകളെയും ഉത്തരവാദിത്തങ്ങളെയും കുറിച്ച് വേദഗ്രന്ഥങ്ങൾ അവബോധം നൽകുന്ന ഒരു മാർഗമാണിത്.
ഒരാളുടെ മാതാപിതാക്കളോടും പൂർവ്വികരോടും ഉള്ള 'പിട്രി-റിൻ' എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന കടം ഒരു വ്യക്തി അവന്റെ / അവളുടെ ജീവിതകാലത്ത് അടച്ചിരിക്കണം. നമ്മുടെ ജീവിതവും കുടുംബപ്പേരും പാരമ്പര്യവും ഉൾപ്പെടെയുള്ള നമ്മുടെ അസ്തിത്വം നമ്മുടെ മാതാപിതാക്കളും നമ്മുടെ പൂർവ്വികരും നമുക്ക് നൽകിയ സമ്മാനമാണ് എന്നതാണ് ശക്തമായ വിശ്വാസം. കുട്ടികളെ വളർത്തിയെടുക്കുമ്പോൾ മാതാപിതാക്കൾ അവർക്കായി ചെയ്യുന്നതെന്താണ് - അവർക്ക് വിദ്യാഭ്യാസം നൽകുക, അവർക്ക് ഭക്ഷണം നൽകുക, അവർക്ക് ജീവിതത്തിൽ സാധ്യമായ എല്ലാ സുഖസൗകര്യങ്ങളും നൽകുക - നമ്മുടെ മുത്തശ്ശിമാർ മാതാപിതാക്കൾക്കായി ചെയ്ത അതേ കടമകൾ മാതാപിതാക്കളെ കുട്ടികൾക്ക് നൽകാൻ പ്രാപ്തരാക്കുകയും ചെയ്തു. അതിനാൽ, മാതാപിതാക്കളോടും മറ്റും ഉള്ള നമ്മുടെ മുത്തശ്ശിമാരോട് നാം കടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
ഈ കടം വീട്ടുന്നത് ജീവിതത്തിൽ നന്നായി ചെയ്തുകൊണ്ട്, ഒരാളുടെ കുടുംബത്തിന് പ്രശസ്തിയും മഹത്വവും കൊണ്ടുവന്ന്, അതിലൂടെ ഒരാളുടെ പൂർവ്വികർക്കും. നമ്മുടെ പൂർവ്വികർ അന്തരിച്ച ശേഷവും, നമ്മുടെ ക്ഷേമത്തിൽ ഉത്കണ്ഠപ്പെടുന്ന പരേതരായ ആത്മാക്കളായിട്ടാണ് അവർ നമ്മെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുന്നത്. അവർക്ക് ഒരു പ്രതീക്ഷയും ഇല്ലെങ്കിലും, ഒരാൾക്ക് അവരുടെ പേരിൽ ജീവകാരുണ്യ പ്രവർത്തനങ്ങൾ നടത്താനും അവർ കാരണം നമ്മൾ ആയതിനാൽ അവരെ സ്നേഹത്തോടെ ഓർക്കാനും കഴിയും.
ഈ രണ്ടാഴ്ചയ്ക്കിടെ ആളുകൾ പൂർവ്വികരെ മനസ്സിൽ കരുതി ചെറിയ ത്യാഗങ്ങൾ ചെയ്യുന്നു. അവർ വിശക്കുന്നവർക്ക് ഭക്ഷണം ദാനം ചെയ്യുന്നു, കഷ്ടപ്പാടുകൾ ലഘൂകരിക്കാൻ പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു, ദരിദ്രർക്ക് സഹായം വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്നു, പരിസ്ഥിതിയെ സംരക്ഷിക്കാൻ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യുക, അല്ലെങ്കിൽ സാമൂഹിക സേവനത്തിൽ അൽപ്പസമയം ചെലവഴിക്കുക. പൂർവ്വികരെ ആരാധിക്കുന്ന ഈ പ്രവൃത്തി പൂർണ്ണമായും വിശ്വാസത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ് (വിളിക്കുന്നത് 'ശ്രദ്ധഹിന്ദിയിൽ) കൂടാതെ ഒരു ആത്മീയ ബന്ധവും കേവലം ഒരു ഹിന്ദു ആചാരം എന്നതിലുപരിയായി.
വാർഷിക പൂർവ്വിക ആരാധനയെ 'ശ്രാദ്ധ്' എന്ന് വിളിക്കുന്നു, ഈ സമയത്ത് ഒരാൾ തന്റെ കുടുംബ വംശത്തിന്റെ അഭിമാനം ഓർക്കാനും അംഗീകരിക്കാനും നിലനിർത്താനുമുള്ള പ്രവർത്തനങ്ങൾ ചെയ്യണം. പൂർവ്വികനും ഇപ്പോൾ മരണമടഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ, മരണപ്പെട്ടയാളുടെ ആത്മാവിന് മോക്ഷം (അല്ലെങ്കിൽ മോക്ഷം) ലഭിക്കാനും സമാധാനത്തിൽ വിശ്രമിക്കാനും അനുവദിക്കുക എന്ന ലക്ഷ്യത്തോടെ ഒരു പുത്രനോ സന്തതിയോ 'പിണ്ട്' അല്ലെങ്കിൽ വഴിപാടുകൾ നൽകണം. ബീഹാറിലെ ഗയയിൽ ഫാൽഗു നദിയുടെ തീരത്താണ് ഇത് നടത്തുന്നത്.
പൂർവികരെ ആരാധിക്കുന്ന വാർഷിക 15 ദിവസത്തെ കാലയളവ് നമ്മുടെ വംശപരമ്പരയെയും അതിനോടുള്ള നമ്മുടെ കടമകളെയും ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു. നമ്മുടെ ആന്തരികവും ബാഹ്യവുമായ ലോകങ്ങളിൽ നമുക്ക് അനുഭവപ്പെടുന്ന അരാജകത്വത്തിന്റെയും ഉത്കണ്ഠയുടെയും അവസ്ഥ, പൂർവ്വികരുമായുള്ള വികലമായ ബന്ധത്തിൽ ആഴത്തിൽ വേരൂന്നിയതാണെന്ന് പഠിച്ച തത്ത്വചിന്തകർ വിശ്വസിക്കുന്നു. അങ്ങനെ, ആരാധന അവരെ വിളിക്കുകയും അവർ നമുക്ക് മാർഗനിർദേശവും സംരക്ഷണവും പ്രോത്സാഹനവും നൽകുകയും ചെയ്യുന്നു. ഈ അനുഭവം നമ്മുടെ പൂർവ്വികരുടെ അസ്തിത്വത്തെക്കുറിച്ച് കൂടുതൽ അറിവില്ലെങ്കിലും അവരുടെ ഓർമ്മയെ വൈകാരികമായും ആത്മീയമായും വീണ്ടും ബന്ധിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള അവസരം നൽകുന്നു. ഈ ബന്ധം ശക്തമായി പ്രതിധ്വനിക്കുന്നുണ്ടാകാം, മാത്രമല്ല ഭൗതികമായ അസ്തിത്വത്താൽ പരിമിതപ്പെടുത്താത്ത വഴികളിൽ സംരക്ഷിക്കുന്നതിൽ അവരുടെ സാന്നിധ്യം നമുക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടേക്കാം.
***
